- taqətdən salmaq
- 【動】疲れさせる、 疲労させる[ツカレサセル、 ヒロウサセル]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
taqət — is. <ər.> Güc, qüvvət. Ustanın dili daha söz tutmurdu, ayaq üstə durmağa taqəti yox idi. Ç.. Qışın taqəti yoxdur; Döyüşməyə baharla. R. R.. Taqət qalmamaq – bax taqətdən düşmək. Artıq <Qurbanın> dizlərində taqət, vücudunda qüvvət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güc — is. 1. Canlıların əzələlərini gərginləşdirmə vasitəsilə fiziki hərəkətlər etmə qabiliyyəti; insanın (heyvanın) fiziki enerjisi, qüvvəsi; qüvvə. Görsün mən dəlinin indi gücünü. «Koroğlu». Gücünə bax, şələni bağla. (Ata. sözü). Güc almaq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aman — is. <ər.> 1. Əmin amanlıq, əmniyyət, təhlükəsizlik, qorxusuzluq, dinclik. 2. Möhlət, macal, imkan. Aman vermək – macal vermək, imkan vermək, vaxt vermək, rahat buraxmaq. <Molla İbrahim Xəlil:> Gümüş xahiş edənlər bir mərtəbədə çoxdur… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfəs — is. <ər.> 1. Ciyərlə havanı içəri alıb buraxma (insan və heyvanlarda oksigen udub karbon qazı buraxma prosesi). Nəfəs üzvləri. Dərindən nəfəs almaq. // Ciyərlə alınıb buraxılan hava. <Müəllim və Tellinin> başları birbirinə çox yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzmək — 1. f. 1. Suyun üzündə və ya altında hərəkət etmək. Bu zaman Qətibə hovuzun kənarında dayanmışdı, suda üzməkdə olan əlvan balıqlara baxırdı. M. S. O.. Sarışın bir rus gənci yeddi səkkiz yaşlı oğluna üzmək öyrədirdi. M. Hüs.. // Suda batmadan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yormaq — 1. f. Yorulmasına səbəb olmaq, taqətdən salmaq, tabsız etmək; üzmək. Atı yormaq. Uşağı çoxlu tapşırıqla yormaq olmaz. Bu iş məni yordu. Yol adamı yorur. – Kinli paşalara meydan oxuyan; Çox köhlənlər yoran qoç Koroğludur. «Koroğlu». Məhəmmədhəsən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti